" ਭਗਤਾ ਤੈ ਸੈਸਾਰੀਆ ਜੋੜੁ ਕਦੇ ਨ ਆਇਆ ॥ "
ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਭਗਤ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਦੇ ਕੋਈ ਮੇਲ ਨੀ ਹੋ ਸਕਿਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੈ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਸਰੀਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰਹਿ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਹੁਕਮ ਅਨੁਸਾਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ । ਜੋ ਹੁਕਮ ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਨੇ ਗੁਰਮਤਿ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ ਐ, ਓਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜੁਬਾਨ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਐ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਲੱਗੇ ਲਿਹਾਜ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਕਦੇ ਲਿਹਾਜ ਨੀ ਕਰਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੱਚ ਹੀ ਕੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਲਈ ਹੋਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਲਈ ਹੋਰ । ਭਗਤ ਦੀ ਚਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵੱਖਰੀ ਰਹੀ ਐ ਅਤੇ ਜੋ ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਾਸਤੇ ਔਖੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ, ਭਗਤ ਉਸੇ ਰਾਸਤੇ ਉੱਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਸਦਕਾ ਚੱਲਦੇ ਨੇ । ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਨਿਆਰੇਪਨ ਬਾਰੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਨੇ :-
" ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ॥
ਚਾਲਾ ਨਿਰਾਲੀ ਭਗਤਾਹ ਕੇਰੀ ਬਿਖਮ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ॥ "
ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਬਾਹਰੀ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਕੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਨੇ , ਮਾਇਆ ਭੇਟ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਕਰਕੇ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਿਰਾਲੀ ਚਾਲ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਕੇ ਮਨ ਦਾ ਮੱਥਾ ਟੇਕੇਗਾ, ਆਪਣਾ ਮਨ ਸਤਿਗੁਰ ਨੂੰ ਵੇਚ ਕੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅਨਮੋਲ ਖਜਾਨਾ ਆਪਣੀ ਬੰਦਗੀ ਦੁਆਰਾ ਖਰੀਦ ਲਵੇਗਾ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦੁਨਿਆਵੀ ਚੀਜਾਂ ਦੀ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਐ ਤੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਪਦਾਰਥ ਹੀ ਮਿੱਠੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਗਤਾਂ ਬਾਰੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ :-
" ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਛੂ ਨ ਲਾਗਈ ਭਗਤਨ ਕਉ ਮੀਠਾ ॥ "
ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਸੰਸਾਰੀ ਪਦਾਰਥ ਮਿੱਠੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੇ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਇੰਨੇ ਖਚਿੱਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਉਹ ਸੁਣਦੇ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਸੱਚ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਨਹੀਂ , " ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਅਤਿ ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ॥ ", ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਦੁਨਿਆਵੀ ਚੀਜਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਜੋੜ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਇੰਨੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਐ ਉਹਨਾਂ ਉੱਪਰ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਅੰਗ ਸੰਗ ਸਹਾਈ ਰਹਿੰਦਾ ਐ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤ ਦੀ ਬਰਕਤ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਂਦਾ ਐ, " ਤੂ ਭਗਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਭਗਤਾ ਤਾਣੁ ਤੇਰਾ ॥ ", ਭਗਤੀ ਦੇ ਮਾਰਗ ਤੇ ਚੱਲਣਾ ਐ ਤਾਂ ਭਗਤਾਂ ਵਾਲੀ ਨਿਰਾਲੀ ਚਾਲ ਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਉੱਦਮ ਕਰਨਾ ਹੀ ਪਏਗਾ ਪਰ ਸ਼ਰਤ ਐ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤ ਵਾਸਤੇ ਹੀ ਚੱਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦੈ ਨਾ ਕਿ ਸੰਸਾਰੀ ਚੀਜਾਂ ਵਾਸਤੇ । #Khalsa_Empire
ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਭਗਤ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਦੇ ਕੋਈ ਮੇਲ ਨੀ ਹੋ ਸਕਿਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੈ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਸਰੀਰਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਵਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਰਹਿ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਹੁਕਮ ਅਨੁਸਾਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਨੇ । ਜੋ ਹੁਕਮ ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਨੇ ਗੁਰਮਤਿ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ ਐ, ਓਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜੁਬਾਨ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਐ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਲੱਗੇ ਲਿਹਾਜ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਕਦੇ ਲਿਹਾਜ ਨੀ ਕਰਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸੱਚ ਹੀ ਕੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਲਈ ਹੋਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਲਈ ਹੋਰ । ਭਗਤ ਦੀ ਚਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾ ਵੱਖਰੀ ਰਹੀ ਐ ਅਤੇ ਜੋ ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਾਸਤੇ ਔਖੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ, ਭਗਤ ਉਸੇ ਰਾਸਤੇ ਉੱਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਸਦਕਾ ਚੱਲਦੇ ਨੇ । ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਨਿਆਰੇਪਨ ਬਾਰੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਨੇ :-
" ਭਗਤਾ ਕੀ ਚਾਲ ਨਿਰਾਲੀ ॥
ਚਾਲਾ ਨਿਰਾਲੀ ਭਗਤਾਹ ਕੇਰੀ ਬਿਖਮ ਮਾਰਗਿ ਚਲਣਾ ॥ "
ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਬਾਹਰੀ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਕੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਨੂੰ ਫਿਰਦੇ ਨੇ , ਮਾਇਆ ਭੇਟ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਕਰਕੇ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਿਰਾਲੀ ਚਾਲ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਕੇ ਮਨ ਦਾ ਮੱਥਾ ਟੇਕੇਗਾ, ਆਪਣਾ ਮਨ ਸਤਿਗੁਰ ਨੂੰ ਵੇਚ ਕੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਅਨਮੋਲ ਖਜਾਨਾ ਆਪਣੀ ਬੰਦਗੀ ਦੁਆਰਾ ਖਰੀਦ ਲਵੇਗਾ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਦੁਨਿਆਵੀ ਚੀਜਾਂ ਦੀ ਭੁੱਖ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਐ ਤੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਪਦਾਰਥ ਹੀ ਮਿੱਠੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਗਤਾਂ ਬਾਰੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ :-
" ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਕਛੂ ਨ ਲਾਗਈ ਭਗਤਨ ਕਉ ਮੀਠਾ ॥ "
ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਸੰਸਾਰੀ ਪਦਾਰਥ ਮਿੱਠੇ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੇ । ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਇੰਨੇ ਖਚਿੱਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਉਹ ਸੁਣਦੇ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਸੱਚ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਨਹੀਂ , " ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਅਤਿ ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ॥ ", ਸੰਸਾਰੀ ਲੋਕ ਦੁਨਿਆਵੀ ਚੀਜਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਪਰ ਭਗਤ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਜੋੜ ਲੈਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੀ ਇੰਨੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਐ ਉਹਨਾਂ ਉੱਪਰ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਅੰਗ ਸੰਗ ਸਹਾਈ ਰਹਿੰਦਾ ਐ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤ ਦੀ ਬਰਕਤ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਝੋਲੀ ਪਾਉਂਦਾ ਐ, " ਤੂ ਭਗਤਾ ਕੈ ਵਸਿ ਭਗਤਾ ਤਾਣੁ ਤੇਰਾ ॥ ", ਭਗਤੀ ਦੇ ਮਾਰਗ ਤੇ ਚੱਲਣਾ ਐ ਤਾਂ ਭਗਤਾਂ ਵਾਲੀ ਨਿਰਾਲੀ ਚਾਲ ਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਉੱਦਮ ਕਰਨਾ ਹੀ ਪਏਗਾ ਪਰ ਸ਼ਰਤ ਐ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤ ਵਾਸਤੇ ਹੀ ਚੱਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦੈ ਨਾ ਕਿ ਸੰਸਾਰੀ ਚੀਜਾਂ ਵਾਸਤੇ । #Khalsa_Empire
No comments:
Post a Comment